De regen overstemt de muziek van de plaatselijke radiozender ruimschoots. Helaas. Want dat geluid kennen we ondertussen. Al klinkt het op het houten dak van de eenvoudige lodge waar we net zijn aangekomen, geruststellender dan op het vouwdakje van de houten praam waarmee we de afgelopen vijf uur de rivier zijn afgevaren. Of liever, opgevaren want het was tegen de stroom in. Het was natuurlijk de bedoeling om te genieten van de ons omringende jungle: we zijn in het National Park Taman Negara in Maleisië, een regenwoud van 130 miljoen jaar oud. Een miljoen meer of minder zegt mij in dit verband niet veel, maar daarmee zou het nog ouder zijn dan het Amazone regenwoud.
Hoe dan ook, veel meer dan de snel stromende modderkleurige rivier en variaties in groen langs beide oevers, hebben we als gevolg van de tropische regen niet gezien. Mijn draagbare paraplu gaf wel een beetje beschutting maar ik was blij toen we eindelijk aanmeerden, vlak voordat ook het onweer losbarstte. Het water stond inmiddels zo hoog dat de trap bij de steiger verdwenen was maar met behulp van touwen, toegestoken handen, kontjes en vereende krachten, klommen we allemaal veilig aan wal. Klam en doorweekt, dat wel.
Gelukkig heb ik altijd wel iets te eten en drinken bij me voor onderweg. Jarenlange reiservaring met kinderen heeft me geleerd dat het ook voor volwassenen fijn is om een noodrantsoentje mee te nemen of gewoon iets lekker achter de hand te hebben. En water in ieder geval.
De licht spottende blik van verloofde trotserend (‘Je zit hier in een land met een eetcultuur van 24 uur per dag.’), pakte ik vanmorgen dus royaal uit bij het ontbijt. ‘Ja, maar niet in een praam midden in het oerwoud,’ dacht ik en stopte onverstoorbaar een extra broodje, een tweede hard gekookt eitje, een paar banaantjes (onmisbaar in de tropen) en wat verse ananas in mijn tas.
Wijn meenemen op vakantie naar Frankrijk is water naar de zee dragen maar een fles sterke drank in de tropen is geen overbodige luxe. Heerlijk, zo’n slaapmutsje ’s avonds en bovendien goed voor de darmflora om allerlei lokale bacteriën te doden. Vandaag bewees onze whisky ook overdag zijn goede diensten.
Door de overvloedige regen was er veel oponthoud onderweg en arriveerden we laat bij de opstapplaats van de boot. Geen tijd meer voor een snel bord rijst, mihoen of noodles als lunch. We zakten de praam in, vouwden ons wat op en vertrokken.
Vijf uur varen op een houten bankje is best lang, zeker in de stromende regen. De mee genomen etenswaren waren dus zeer welkom, erkende ook verloofde. En die whisky? Aan de regen heet hij niks kunnen veranderen maar een enkel slokje heeft het moreel goed gedaan!
Wat een leuke schrijfstijl heb je toch! Je roept een goeie sfeer op!