Ik heb me grondig voorbereid op de vliegreis van een etmaal. In de hoop een deel van het traject slapend door te brengen, heb ik oordopjes, ooglapjes, een kussentje en slaappillen meegenomen. Om de kans op het vasthouden van vocht te minimaliseren heb ik in een ouderwetse kousenwinkel (ze bestaan nog!) de meest frivole steunkousen gekocht die ik kon vinden. En om het tijdsverschil te overbruggen, zetten verloofde en ik onze horloges alvast op de toekomstige tijd. Dat treft: op onze bestemming is het allang borreltijd. We bestellen twee glazen witte wijn en toasten op een voorspoedige vlucht. Het is half elf ’s ochtends. “Internationale borreltijd” verder lezen
Het leven is een feest….
Zelden zoveel opgewekte, enthousiaste en gedreven mensen bij elkaar gezien als de afgelopen dagen in Avignon. De hele maand juli staat dit mooie zuid-Franse stadje (met het formidabele middeleeuwse pauselijk paleis en de bekende brug van het liedje Sur le pont, d’Avignon, on y danse, on y danse…) in het teken van muziek, dans, theater, dans en spektakel. De straten zijn behangen met affiches, wapperend in de mistral. De gelegenheidsartiesten, al dan niet ludiek verkleed, delen flyers uit om het met vele duizenden toegestroomde publiek te lokken naar hun voorstelling. En iedereen even vriendelijk, goedlachs en vrolijk… een verademing. “Het leven is een feest….” verder lezen
Love is in the air, and in the bottle!
Het schrijven van blogs heeft zo zijn aardige kanten. Nog los van de leuke reacties die ik geregeld krijg, gaat er soms een zekere impuls van uit, een stimulerende werking. Dat, althans, moet ik opmaken uit de daad van liefde waartoe mijn vorige blog Verloofde aanzette. “Love is in the air, and in the bottle!” verder lezen
Witte champagne en roze lippen
Het sneeuwt als we Frankrijk binnen rijden over de D985, de oude weg tussen Brussel en Reims. Een prachtige route, die ons brengt in de Montagnes de Reims. De keurig gesnoeide wijnranken ogen winters onder hun laagje sneeuw. Toch een vreemd gezicht.
We zitten in het champagnegebied (de Champagne dus, met een hoofdletter. De drank schrijf je met een kleine letter), en zijn op weg naar huisleverancier Fabrice Bertemès in het plaatsje Trépail. Hij begroet ons hartelijk en schenkt een glas van zijn voortreffelijke premier cru champagne, met vier jaar rijping in de fles. “Witte champagne en roze lippen” verder lezen