De snelweg vanuit zuidelijke richting is omgeven door palmbomen en bloeiende oleanders. Nooit begrepen dat de verwoestende kracht van uitbarstende vulkanen toch zoveel vruchtbare gronden kan voortbrengen. Ook voor wijn.
De lucht is heiig waardoor het zicht niet helemaal helder is. Maar in de verte ontwaren we toch de Etna, groots en slapend, hopen we. Wel kringelt er rook uit de vulkaan, veel rook zelfs, die als een wolkenbed de top omhult. En waar rook is, is vuur, zoals zal blijken.
Donderdag 4 augustus 2011. Een beetje met lood in de schoenen kopen we kaartjes om de Etna op te gaan en met een jeep en gids haar verder te beklimmen. Amper een week geleden was er een eruptie die aan de rest van Sicilië voorbij is gegaan, maar familie en vrienden thuis aanspoorde om even een smsje te sturen of alles okay was met ons.
Nu staan we op de Grande Dame zelf en verbazen ons over de gigantische kraters die na vroegere uitbarstingen ontstaan zijn. Als je even wat grond omwoelt, voelt de aarde warm. En dat op ruim 3000 meter hoogte. De lucht is warm en koud tegelijkertijd en er liggen her en der nog restjes sneeuw die eerder door as bedekt waren.
Al met al een zeer bijzondere ervaring. Dat neemt niet weg dat ik blij ben weer op het, overigens nogal toeristische, basisstation terug te keren. We hebben wel een glas wijn verdiend en kiezen, hoe kan het ook anders, voor een DOC Etna. De robijnrode Ciclope 2009, afkomstig van de hellingen van de Etna, smaakt heerlijk. Ik concentreer me om wat mineraligs te herkennen maar voor de zekerheid kopen we een flesje om later nog eens na te proeven.
Vrijdagavond 5 augustus. We hebben kaartjes kunnen bemachtigen voor ‘Nabucco’ van Giuseppe Verdi. De schitterende, zij het wat zware, opera wordt opgevoerd in de open lucht, in het 5000 jaar oude Griekse theater van Taormina, een aardig plaatsje niet zover bij de Etna vandaan. Sterker, het theater is zo gebouwd dat het uitkijkt op de vulkaan.
Het is een gedenkwaardige avond geworden. De zon was onder, het podium prachtig belicht. De eerste acte was amper begonnen of de Etna begon te rommelen en te spuwen. Terwijl het slavenkoor de bekende melodie zingt, dansen de vlammen boven het theater. Spectaculair!
De eruptie houdt aan tot de opera drie uur later is afgelopen, alsof er geen sprake is van toeval. We haasten ons terug naar onze kamer, waarvan het balkon uitzicht heeft op de vulkaan. Het spuwen is opgehouden maar de stollende en naar beneden kruipende lavastroom volgen we tot diep in de nacht. Onder het genot van de fles DOC Etna.
Een toepasselijker tableau vivant om Etnawijn te savoureren, kunnen we ons niet voorstellen.
Fantastisch!!!
In 2010 ben ik ook op Sicilië geweest. Uiteraard de Etna bezocht. Die was in een diepe slaap…
Dit jaar hebben we Aïda gezien in de Arena in Verona.
Al met al ervaringen die heel bijzonder waren en jullie ervaringen op waarde doen inschatten maar in de verste verte niet kunnen tippen aan jullie samenloop van superlatieven….