Geplaatst op

Ondertussen…. op Cyprus

‘Vertel,’ zeg ik tegen de Vriend als we op een Lagelands terras aan een kopje koffie zitten. ‘Wat heb je altijd al willen weten over Cypriotische wijn?’ Hij barst in lachen uit. Vriend is een bescheiden wijnliefhebber, zeker geen kenner, en pretendeert dat gelukkig ook niet te zijn. ‘Dat er wijn gemaakt, verbaast me niet,’ antwoordt hij zorgvuldig. ‘Bij Cyprus denk ik aan de Middellandse Zee, een mediterraan klimaat  en een heuvelachtig landschap. Dat helpt al om wijn te maken, toch?’

“Ondertussen…. op Cyprus” verder lezen
Geplaatst op

Op jacht naar wit goud

Truffels zijn hot. En lekker. En lustopwekkend. En omgeven door geheimzinnigheid. En ze kosten een klein vermogen. Hoeveel magie wil je hebben in een schimmel?

De truffel, zowel de verschillende zwarte als de witte, geldt al eeuwenlang als delicatesse. Meer nog, als zinnenprikkelende delicatesse. Zelfs de varkens die op de bedwelmende geur afkomen, raken er opgewonden van. Daar is niks tegen, maar ze eten de truffels ook nog wel eens op. En dat is niet de bedoeling van de truffeljacht. Die is bedoeld voor mensen. Voor liefhebbers en handelaars.

“Op jacht naar wit goud” verder lezen
Geplaatst op

Muziek in de wijn

Zien eten doet eten, luidt de uitdrukking toch? Daar moest ik aan denken toen ik de zoveelste Einaudistraat hier in Piëmonte tegenkwam. Ik zocht Ludovico Einaudi op in Spotify en luisterde (niet voor het eerst) naar zijn Una Mattina. Had me niet gerealiseerd dat hij zo beroemd was dat er bij leven al zoveel wegen, lanen, straten en pleinen naar hem vernoemd waren. Dat is ook niet zo. Ik las slordig. Je ziet blijkbaar wat je wil zien, of kent. De straatnamen verwijzen niet naar Ludovico Einaudi (1955), de Italiaanse pianist en componist, maar naar Luigi Einaudi (1874-1961), econoom, journalist en tweede president van Italië. En grootvader van, dat dan weer wel.

“Muziek in de wijn” verder lezen
Geplaatst op

Een wandeling in Piëmonte…

Het cultuurlandschap met de glooiende wijngaarden en hazelnootvelden is niet de enige reden waarom we graag in Piëmonte, noordwest Italië, komen. Het zicht is weids, het klimaat aangenaam, het eten puur, de wijnen zijn er van hoog niveau en de mensen vriendelijk. We verblijven een week in de buurt van Monforte d’Alba en verpozen ons. Te midden van de wijngaarden oefent Verloofde met zijn drone en maken we wandelingen. Niet te ambitieus en elke dag een andere. Doel van die dag: het pittoreske dorpje aan de overkant van de vallei, Novello. Dwars door de wijngaarden zou dat in anderhalf uur goed  te doen moeten zijn, volgens locali. Opgewekt gaan we op pad.

“Een wandeling in Piëmonte…” verder lezen