Geplaatst op

Collioure 2017

Sint Vincentius is de patroonheilige van de wijnbouwers. Dat hij ook dakdekkers, zeelieden, handelaars en kuipers beschermt is mooi meegenomen, maar geldt hier als terzijde. Zijn naamdag valt op 22 januari en volgens het volksgeloof zou dat het moment markeren waarop de wijnstokken ‘ontwaken’ uit de winterse rust. Maar er zijn blijkbaar meer heiligen die Vincent heten. Zo delen we drie dagen in de vreugde van de lokale bevolking van Collioure, een beeldig kustplaatsje in het zuidwesten van  Frankrijk, dat al een paar honderd jaar midden augustus St. Vincent herdenkt, de beschermheilige van het stadje. “Collioure 2017” verder lezen

Geplaatst op

Roze

fifty shades of rose

Of het nu de zomerse temperaturen zijn of de uitnodigende kleurtjes, ik weet het niet, maar dezer dagen gaat er in onze keuken of op het terras verrassend vaak een fles rosé open. Soms als aperitief, soms als maaltijdwijn en hoera, ook als er iets te vieren is!

Rosé is niet de gemakkelijkste wijn, dat wil zeggen, als je een goede wil maken. Dat heeft er lang aan ontbroken want rosé werd voornamelijk in de zomer gedronken. “Roze” verder lezen

Geplaatst op

Het leven is een feest….

Zelden zoveel opgewekte, enthousiaste en gedreven mensen bij elkaar gezien als de afgelopen dagen in Avignon. De hele maand juli staat dit mooie zuid-Franse stadje (met het formidabele middeleeuwse pauselijk paleis en de bekende brug van het liedje Sur le pont, d’Avignon, on y danse, on y danse…) in het teken van muziek, dans, theater, dans en spektakel. De straten zijn behangen met affiches, wapperend in de mistral. De gelegenheidsartiesten, al dan niet ludiek verkleed, delen flyers uit om het met vele duizenden toegestroomde publiek te lokken naar hun voorstelling. En iedereen even vriendelijk, goedlachs en vrolijk… een verademing. “Het leven is een feest….” verder lezen

Geplaatst op

120 borden en duurzame wijn

Verloofde is jarig en we hebben de wederzijdse familie uitgenodigd. Hoewel niet iedereen kan, zijn we toch met ruim dertig man/vrouw/kind (de jongste is een baby’tje van drie weken, de oudste is tachtig) om zijn geboortejaar te vieren.

Verloofde houdt van koken. En een oude huisregel luidt dat degene die jarig is, het menu mag kiezen. Hij gaat voor vier gangen, zelf te bereiden uiteraard. Dan is dertig best veel. Vier gangen = 120 borden, exclusief kaas en dessert. Uitgeserveerd en op servies, want aan wegwerp doen we niet. Wat een mens zich niet allemaal op de hals haalt. “120 borden en duurzame wijn” verder lezen